Köyün adı 16. asır kayıtlarında da “Çopur” olarak geçmektedir. Karahasanlılar bu köye yerleştikten sonra da bu isim aynen kullanılmıştır. Arşiv belgelerinde, 1532 yılında Varsak boyuna bağlı Bozdoğan cemaatinin, Kanuni döneminde (1520-1566) Dodurga boyuna bağlı Boznak cemaatinin ve 1563-64 yıllarında da Yüreğir boyuna bağlı Koçlu Cemaatinin, Çopur’da kışladığı ve ziraatla uğraştığı belirtilmektedir.[1]
Çopur, Karahasanuşağı köyünden ayrılan ilk köydür. İkizpınar (Çopur) köyü mensuplarının, 1810 yılında Karahasanuşağı köyünden ayrılarak, buraya yerleşmeye başladıkları sanılıyor. Guççoların Yusuf, Alişarların (Olliki Şoregilin) öldürülen çocukları için Maraş’ta yaptığı şahitlik yüzünden, bir daha Karahasanuşağı köyüne dönmemiş. Önce Göksun ilçesinin Fındık köyünde yerleşmiş. Burada bir süre kaldıktan sonra da oradan ayrılarak Çardak köyüne gelmiş. Bir iki yıl geçtikten sonra da Çopur’daki Alıçdalı (Toyi Gıvice) denilen bir yere kom yapıp oraya yerleşmiş (1815). Burası daha sonra “Yusuf’un Komu” olarak anılmaya başlanmış. Ancak burada su yokmuş. Hem kendileri için hem de hayvanları için gerekli olan suyu kendilerine hayli uzak olan Söğütlü Çayından karşılıyorlarmış. Çopur köyünün şimdiki yerinde bir pınar varmış ve bu pınarın bulunduğu yerdeki arazi Sıli Cıvegile aitmiş. Sıli Cıve su sıkıntısı çeken Guççolara, “Gelin pınarın yanına yerleşin ve pınarın suyunu kullanın!” demiş. Bunun üzerine, Guççolar Çopur köyünün şimdiki bulunduğu yere yerleşiyorlar. Böylece Usiki Guççe, Karahasanlılara ait yeni bir köy kurulmasını sağlıyor. Bundan dolayı da Çopur’a daha önceleri “Guççoların köyü” (Gundi Guççon) deniliyordu.[2]
İkizpınar, 1932 yılında Türkveren muhtarlığına bağlanır. Daha sonra muhtarlık statüsüne kavuşunca, Kavaktepe, Kangal ve Aktepe ile Türkveren’den ayrılıp İkizpınar Muhtarlığını meydana getirirler.
İkizpınar Köyü’nden bir görünüş
Kahramanmaraş ilinin Elbistan ilçesine bağlıdır. Kahramanmaraş’a 186, Elbistan’a 26 km uzaklıktadır. Karasal iklimin etki alanı içerisinde olan köyün ekonomisi, susuz tarım ile hayvancılığa dayalıdır. Köyde ilköğretim okulu, elektrik şebekesi, sabit telefon ve içme suyu şebekesi vardır. Köye ulaşımı sağlayan yolun tamamı asfalt ile kaplıdır. Doğusunda Yalak ve Sevdilli, Batısında Türkören, Kuzeyinde Kavaktepe (Genolar), Güneyinde Köseyahya ve Özbek köyleri vardır. Köyün karşısında Roma döneminden kalma bir tümülüs bulunmaktadır.
Köyde, Çiçek (Kör Nebigil), Çoban (İssogil), Çoban (Ala Kırgil), Değer (Şahingil), Deniz (Haçe Şatgil), Edizer (Usiki Huseyingil), Karakoç (Kami Mıstıkegil), Toparslan (Mommıkgil), aileleri yaşamaktadır. Boz Mehmet İstanbul’a; Kurtişgil, Kıymetgil ve Kami Mıstıkegilin büyük kısmı da Adana’ya göçmüşlerdir.
Turkish