Delibaş İbrahim, Karahasanuşağı köyünden ayrıldıktan sonra, Demircilik köyüne gidip, Çaputlu Çalı mevkiine yere yerleşir. Buradaki ham araziyi sürüp ekmek suretiyle çiftçilik yapar. Delibaş İbrahim, bu amaçla, köyde epeyce yer sürer. Komşusu olan bir kadın, onun bu kadar yer sürmesine kızar ve “İbrahim, istersen gel bizim evi de sür” der. Kadının dedikleri, İbrahim’in gücüne gider ve o kızgınlıkla neyi var, neyi yok toplayıp, Gavurviran (Türkveren)’a gider.[1]
Demircilik’ten bir görünüş
Bir kısım XVI. yüzyıl belgelerinde, Dulkadir Türkmenleri[2] ve Maraş Yörükleri[3] olarak zikredilen Demircilü Cemaati, Avşar boyuna bağlı olarak zikredilmiştir. Demircilü Cemaati, anılan yüzyılda, Besni, Güvercinlik ve Zamantı kazalarını kışlak ve ziraat yeri olarak kullanmıştır.
Demircilik, Söğütlü Çayı’nın güneyi ile Elbistan-Malatya yol arasında kurulmuştur. Doğusunda Türkören ve İkizpınar Çopur); Batısında Ambarcık; Kuzeyinde Gündere (Avliya); Güneyinde Malap ve Akbayır (Til) köyleri vardır. Sahip olduğu geniş arazinin, dörtte üçünde kıraç, dörtte birinde de sulu tarım yapılmaktadır. Genellikle bu arazide buğday, arpa, pancar, patates, mısır ve ayçiçeği gibi ürünler yetiştirilmektedir. Köyde ayrıca büyükbaş ve küçükbaş hayvancılığı yapılmaktadır.
1994 Belediye statüsüne kavuşan Demircilik, 30 Mart 2014 tarihinde mahalleye dönüştürülmüştür. 2022 yılındaki nüfusu 1177’dir.
_____________________________________
[1] Edizer, Abdullah (1922 d. Mısto o.)
[2] TKA, TD, nr. 101 s. 213b, sene 971 (1563-64); Halaçoğlu, AACO Cilt II sayfa 617
[3] BOA, TD, nr. 402, s. 122 ve 664, sene 938 (1532); Halaçoğlu, AACO Cilt II sayfa 617
Turkish